Vandaag worden we wakker met stromende regen. Tijdens het ontbijt gaat het alleen maar harder gieten....men vindt het hier niet verantwoord om door deze regen naar school toe te fietsen/lopen, maar wij willen eigenlijk wel graag gaan. 45min. later dan eigenlijk de bedoeling was, gaan we te voet naar school. We doen spelletjes met de kinderen om te leren tellen en de kleuren te leren. Oefening baart kunst zo blijkt, want de spelletjes verlopen al een stuk gestructureerder en beter dan gisteren, fijn, zo snel resultaat zien:).
Bij het naar huis gaan wordt ons tussen neus en lippen door nog even medegedeeld dat we morgen geen les kunnen geven i.v.m. een nationale feestdag...."daar gaan we weer", zoiets hadden we geloof ik al eens meegemaakt.
In de middag gaan we op de fiets in de regen naar de andere school. "pas op want als er een auto langskomt komt er wind onder je paraplu" "yes, in Nederland fietsen we wel vaker dus we weten hoe het werkt!". (Onze Portugese medevrijwilligers doen dat duidelijk niet, ze zaten vandaag voor het eerst in hun leven op een fiets).
Na onze schooldag gaan we met verschillende vrijwilligers naar een park met olifanten, het is al een beetje dubieus aangezien ik op internet vond dat er ook op de olifanten gereden kan worden, maar volgens de coördinator valt dat allemaal reuze mee, want dat is alleen in het weekend en voor de lokale bevolking, de rest van de week lopen de olifanten los door het natuurpark en komen ze alleen terug om gevoederd te worden....Ik weet niet wat ik er wel en wat ik er niet van moet geloven, maar het lijkt erop dat er, buiten de olifantenritjes (wat scheelt is dat ze hier eigenlijk maar een geasvalteerde weg hebben, waar geen olifanten komen, dus hun voetjes kunnen ze niet verbranden) wel goed voor de olifanten gezorgd wordt. Al was ik niet gegaan als ik vooraf had geweten hoe het er allemaal bij lag.
Al met al was het wel leuk om de olifanten bananen te voeren, vooral de twee babyolifantjes waren erg leuk. Het verbaast me altijd weer hoe massief, sterk maar toch super behendig zo'n slurf is.....

Bij terugkomst vertelt de coördinator dat hij al met twee scholen in het dorp heeft overlegd wat ze nodig hebben en dat hij morgen nog een of twee andere plekken probeert te bezoeken. Maandag krijgen we een lijst met de dingen die ze nodig hebben en kunnen we beginnen met bestellen en kopen. Er is op de achtergrond dus wel vooruitgang, maar we moeten nog even geduld hebben.

Om de dag af te sluiten gaan we eten in een restaurantje aan de overkant van de straat 'hot pot'. Het is letterlijk een hete pot, gevuld met bouillon, waarin je vlees, scampi's, groenten, champignons en noodles kookt/fonduet. We hebben heerlijk gegeten en gedronken voor wel
€1,80pp. Je vraagt je af hoe ze het kunnen doen voor zo weinig geld..... Laura kreeg het eten met eetstokjes met geen mogelijkheid onder de knie, maar uiteindelijk met veel oefenen is het toch even gelukt!

Door de nationale feestdag zullen we morgen eerder vertrekken naar ons weekendverblijf, dus om 11.00u vertrekken we naar Vang Vieng.