Vandaag worden we wakker met, jawel, zon!! Het is meteen ook bloedheet en we verlangen bijna terug naar de regen (oeps).
We pakken onze spullen en ontbijten bij dezelfde bakkerij als elke keer. Mmmm, de croissants zijn zo lekker hier, net als de kokosshake en de iced tea. We nemen het besluit om toch voor een massage te gaan, een voet/been massage dan maar, daar kan niet veel mis aan gaan. Ik heb niet echt zin om mijn toch al scheve rug te laten kraken door de eerste, de beste Laotiaan....We gaan de salon binnen waar we gisteren wat mensen hebben zien zitten, want hoe kies je anders uit 100 verschillende salons (die er allemaal even dubieus uitzien).
We worden naar een kamertje geleid met drie matjes en de deur gaat dicht. Na een minuut komt een meisje binnen en worden we naar boven geleid, naar een ander kamertje. Er komt een iel meisje binnen voor de massage, maar wat een kracht heeft die in zich! Na een uur van knakkende tenen, getrek en geduw aan onze voeten, staan we met zo goed als nieuwe voeten weer buiten en dat voor €7.00pp., blij dat we er toch voor gegaan zijn.
Helaas is het dan weer tijd om maar 'huis' te gaan. We lopen zoals afgesproken naar het hotel waar een stel andere vrijwilligers zit en wachten daar op het busje....en wachten....en wachten...en wachten nog langer....bellen met de coordinator...'ja het busje komt eraan'...en dan, 40 minuten later dan verwacht/afgesproken komt daar een tuktuk die ons naar het busje brengt, dat inmiddels vol zit met mensen die op ons zitten te wachten. Met als gevolg dat we op tussenzitjes moeten zitten gedurende de hele drie uur durende reis, gelukkig hebben we geen rugmassage gehad, want dan was alles meteen teniet gedaan.
Morgen gaan we weer lesgeven en hopen we een lijst met spullen te krijgen die we kunnen doneren.
Zo nu gaan we met z'n alle samen film kijken en dan lekker slapen!