Vandaag is het de dag van de buddha, we vertrekken om 7.30u om koekjes te kopen voor de monniken. Bij de tempel aangekomen, bleken we niet de enige te zijn die een offer kwamen brengen. Het was er afgeladen met mensen, allemaal in hun mooiste kleren met verschillende soorten offers; sticky rice, vruchten, koekjes, geld en bloemen.

Iedereen zat al klaar op het moment dat wij aan kwamen kakken, ze wilden ons eigenlijk voor alle mensen zetten, maar we hebben ze er toch van kunnen overtuigen dat aan de rand zitten ook prima is. Het voelde ons toch al als indringers, maar zo helemaal. Na de ceremonie werden de spullen gegeven aan de monniken, ook hierbij werden we langs alle kanten voorgelaten.... Op de tafel stonden plastic zakken en schalen waar iedereen in een rijtje alle spullen in mochten stoppen. Na de ceremonie moesten we allemaal een klein wit kaarsje aansteken en een flesje water leeggieten om de kaars, terwijl we onze wensen voor de overledenen moesten zeggen. Het is maar wat je gelooft, maar Laura had een coördinator naast zich dus ze moest het hardop zeggen, terwijl Nénée haar flesje gewoon leeggoot. Het was heel mooi om te zien allemaal, maar we voelden ons toch niet helemaal op ons gemak. Nu horen we met een gelukkig gevoel de rest van de dag voort te zetten.

Na het ontbijt vertrekken we om spullen te gaan doneren. De pick-up is volgeladen met spullen voor de scholen, 3 ventilatoren, 300 schriften, 200 pennen, 200 potloden, 6 tassen speelgoed, 30 stoelen en 25 tafels. We krijgen een lijst met spullen en bedragen in onze handen gedrukt en vertrekken naar de scholen om te doneren. Alle kinderen zijn opgetrommeld om naar school te komen in de vakantie om ons te bedanken voor de donatie, niet nodig volgens ons, wel zeker nodig volgens de coördinator.....Veel kinderen hebben zelfs hun schooluniform aangetrokken. Ze moeten allemaal netjes in een rij gaan staan en krijgen dan allemaal een pen, een potlood en twee schriften. Dan is het tijd voor foto's, zodat ook jullie allemaal bedankt kunnen worden. Bij de volgende school verloopt het ongeveer hetzelfde.

Tijdens de lunch pakken we het blaadje er nog eens bij en komen we tot de conclusie dat, volgens de cijfers op het blaadje, ons budget ongeveer 3x uitgegeven is/wordt. Lichtelijk in paniek rekenen we alles nog eens na en komen tot de conclusie dat wij niet de enige zijn die wat moeite hebben met de vele nulletjes. Gelukkig is de rijst nog niet besteld en kunnen we de coördinator ervan overtuigen dat 3750kg rijst echt niet kan kloppen. Na heel wat gereken, en wat nullen geschrapt te hebben, klopt het uiteindelijk toch.

In de middag doneren we aan twee peuterspeelzalen nog een keer dezelfde hoeveelheid. Morgen gaan we nog naar een dorp om een deel van de rijst, het water en de kleren te doneren.

De rest van de kleren, de rijst en het water zullen we doneren aan het rampgebied rond de doorgebroken dam, deze mensen hebben het nu het allerhardst nodig. In de hoofdstad is een donatiepunt opgezet waar alle spullen verzameld worden om daar af te geven. Wij weten niet zeker of er in Nederland iets gedaan wordt voor Laos, maar wij hopen ergens toch nog wat budget bij elkaar te schrapen voor wat extra rijst en water of dekens. Iedereen hier doet zijn best om extra kleding etc te kunnen geven. Wij denken nog voor circa 1 miljoen kip 125 kilo rijst te kunnen kopen (circa 100 euro).

Al met al een geslaagde dag met veel blije en dankbare gezichtjes. We hopen de mensen hier in het zuiden nog een extra hart onder de riem te steken door onze donatie.