Vandaag zouden we om 10.00u vertrekken om de spullen naar het dorp te brengen en daarna naar de stad door te rijden om daar de spullen voor het rampgebied te doneren. Wij staan braaf klaar om 10.00u met onze spullen en zien de pick-up van Micky (coördinator) een kwartier later aankomen, maar helaas, hij moet eerst nog even andere dingen gaan doen, of we even kunnen wachten....Ja hoor, dat kan. Even later krijgen we een appje dat het 13.00u wordt omdat hij ook nog de rijst en het water moet halen....Daar gaat ons citytripje....Uiteindelijk vertrekken we (na wat gepush) om 11.30u met een auto vol spullen (twee grote tassen kleding, 400kg rijst en 240 flessen water) naar Vientiane. De donatie voor het dorp doet Micky waarschijnlijk zonder ons, omdat het dan te lang zou duren voordat we in de stad zouden zijn, aangezien dit weekend eigenlijk was bedoeld voor sightseeing in Vientiane. Onderweg naar het centrum zien we diverse in de berm gestrandde auto's, gisteren heeft de alcohol i.v.m. het festival rijkelijk gevloeid en dat weerhoudt de Laotianen er duidelijk niet van om te gaan rijden (net als onze coördinator die daarom de dag wat later gestart was). Vanaf nu wordt er (zo gezegd...) 3 maanden geen alcohol gedronken, maar hoeveel daarvan uitkomt is voor ons een vraag, voor hen een weet....
Na drie rondjes door de stad gereden te hebben, komen we bij het donatiepunt aan. Een enorm winkelcentrum met dure spullen, tot auto's aan toe ligt voor ons. Ze hebben een half circus opgebouwd, inclusief band en complete fotoshoot voor alle donateurs. Echter is de rijst echt te zwaar om via die weg te brengen (oeps wat vinden wij dat vervelend...not) en moeten wij achterom rijden de parkeergarage in (een hele overwinning voor Micky, want in een parkeergarage rijden is toch wel erg eng...). Helaas komen we niet onder de fotoshoot uit en vindt deze dus in de parkeergarage plaats. Het doet ons goed om te zien dat er heel veel mensen zijn die komen doneren, kilo's kleding komen voorbij. Volgende week zal alles naar het rampgebied worden gebracht.
Dan willen we verder gaan voor de stadsbezichtiging, Micky heeft ons aangeboden om onze chauffeur te zijn, super deluxe. Alleen een klein probleempje, alle autodeuren blijken op slot te zitten en de sleutel zit (incl. Draaiende motor) nog in het contact.....oeps.....
Dus wordt er een van de andere coördinatoren opgetrommeld om "even" een uur op en neer te rijden om de reservesleutel te komen brengen. We maken maar meteen gebruik van het moment door samen iets te gaan drinken. We leren nog veel van de Laotiaanse cultuur en eten een chemisch cakeje terwijl we moeten wachten op de sleutel. Als Suan (de andere coördinator) er dan eindelijk is, kunnen we terug de garage in om onze tour te vervolgen. Micky is er heilig van overtuigd dat dit een teken was en dat hij nooit in die parkeergarage had moeten rijden!
We rijden naar de gouden Stupa en zien veel tempels, daarna gaan we naar een soort Arc de triomph en klimmen in een rap tempo naar boven. Na de tour laten we hem naar het dorp rijden voor de donatie, omdat het ondertussen al kwart over 3 is. In een uur tijd hebben we even snel de andere twee dingen van ons sightseeinglijstje gedaan en is het ons, mede dankzij Micky gelukt om alles te zien op een dag.
In de avond struinen we de nightmarket nog af op zoek naar souvenirs, na ongeveer een km markt hebben we alleen drie paar sokken gekocht en balen we ervan dat we niet goed geshopt hebben in Vang Vieng, waar ze wel allemaal leuke dingen hadden op de nightmarket.
Morgenochtend vroeg gaan we naar de morningmarket en daarna naar het Buddhapark en misschien dat we hier ook nog een massage laten doen. We hebben nu een goede locatie op internet gevonden die dan wel in een vaag achteraf steegje blijkt te liggen, maar we gaan het zien!