De wekker loopt vandaag vroeg af, Micky zal ons naar het vliegveld brengen, samen met nog 3 andere vrijwilligers die een half uur later hun vlucht hebben. Gisteravond hebben we nog een ware lofzang gekregen van de coördinator van het project over hoe leuk we het hadden gedaan en over hoe erg de kinderen ons zouden gaan missen, we moesten maar snel terugkomen (met man en kinderen...).
We proppen ons met z'n 4en op de achterbank richting vliegveld. Onderweg komen we enkele monniken tegen die aalmoezen van de bevolking hebben gekregen, dit ritueel hopen we in onze laatste verblijfsstad (Luang Prabang) nog in het groot te mogen aanschouwen. Het inchecken bij het vliegveld gaat vliegensvlug, het is dan ook geen groot vliegveld en er zijn maar twee gates voor binnenlandse vluchten.
Onze vlucht zou om 8.30u vertrekken, maar ook op het vliegveld wordt aan de 'Lao time' gedaan, dus is het ruim 8.25u voordat we beginnen met boarden, maar dat gaat gelukkig erg snel bij een (propeller)vliegtuigje waar je net in kunt staan en waar maar 56 mensen in kunnen.
Het vliegveld van Ban Houyxai was nog veel kleiner, onze woonkamer is ongeveer even groot als de vertrek en aankomsthal bij elkaar. De bagage werd gewoon buiten op de grond gezet, zo van 'neem maar mee wat je nodig hebt'.
We lopen naar het busstation om alvast een kaartje te kopen voor de nachtbus na de Gibbon experience op maandag. Nu maar hopen dat we op tijd terug zijn en de nachtbus ook kunnen halen....
Hier in het stadje blijkt verder niet heel veel te zijn, een tempel, een fortruïne, wat winkeltjes, restaurantjes (lees eten bij mensen in de woon-/slaapkamer) en (hoera) een bakkerijtje.
Morgen vertrekken we naar de Gibbons, het is dus even de vraag of we internet hebben in de boomtoppen. Zo niet, dan zal dinsdag ons volgende blog volgen