Na weer een onrustige nacht voor Laura (die elke rat voorbij hoorde komen) en een betere nacht voor Nénée (die werkelijk overal kan slapen) worden we om kwart voor 6 wakker met de onderlinge communicatie tussen twee gibbonfamilies. Het gezang tussen beiden is bijzonder om te horen en we kleden ons snel aan om gibbons te spotten. The Gibbon Experience zou niet compleet zijn als we, naast bloedzuigers op de benen en modder tot aan de knieën niet op z'n minst een aap gezien zouden hebben! We worden beloond met 5 zwarte gibbons die op een behoorlijke afstand tussen de bomen slingeren, gezien met en zonder verrekijker. Op een gegeven moment wordt het stil tussen de twee groepen en gaan ze eten, daarna verdwijnen ze net zo snel weer. De andere groep in boomhut 4 heeft geen gibbons gezien, dus toch een beetje geluk gehad. Terwijl de spinnen aan ons dak met de zonsopkomst en de optrekkende nevel verdwijnen wordt het ontbijt (zowaar brood met jam en omelet en natuuuuuurlijk rijst) wederom gebracht door twee lieve meiden over de zipline. We vertrekken om half 9 om na een korte, stijle klim bij de ziplineboom aan te komen. We mogen een uur lang op een neer sjeezen over 6 kabels van ongeveer 260 meter met het mooiste uitzicht! Foto's en filmpjes zijn met de gopro gemaakt dus helaas niet te plaatsen.
Daarna komt de andere helft van onze groep erbij die vannacht in boomhut 4 hebben geslapen. De terugtocht gaat aanzienlijk sneller en soepeler nu de zon schijnt en de modder wat droger is. Helaas blijven de schoenen toch niet droog aangezien we een rivier moeten oversteken, maar we waren ruim optijd terug voor onze slaapbus waar we nu inzitten (liggen, want alleen Aziaten zijn klein genoeg om rechtop te zitten) terwijl ik typ. We eten nog even een stuk appeltaart en mangotaart met koffie en een fruitshake voor we per tuktuk naar de bus worden gebracht. Terwijl we dachten dat het absoluut niet krapper kon dan de slaaptrein in India, komen we er al snel achter dat onze twee plekken samen op een eenpersoonsmatras zijn, die aanzienlijk korter is dan in Nederland en waar wij als Europeanen niet languit kunnen liggen en zitten, terwijl onze mede Laosreizigers dit wel kunnen, top! 12 uur te gaan en lekker knus op elkaar terwijl er al een reiziger op ons bed kwam zitten (déjà vu) terwijl we al opgevouwen liggen. Je moet er wat voor over hebben om voor 14.50 per kaartje zoveel km's af te leggen. Na een uur stoppen we voor een drugscontrole? Van de bus waarbij sommige tassen goed doorzocht worden door 4 mannen in uniform. Het is ondertussen donker in de bus dus we moeten ons nog even zien te vermaken aangezien het pas half 8 is.