Buddhapark

We staan vroeg op vandaag om naar de morningmarket en het Buddhapark te gaan. Het is even zoeken, maar dan vinden we de morningmarket, het is grote markt met groente, fruit, vlees en vis.
Het typische beeld van een buitenlandse markt wordt weer waargemaakt, varkenshoofden, schalen met levertjes en een heleboel andere lichaamsdelen van dieren....de verkopers zitten er doodleuk tussenin op de tafel en mensen pulken en trekken aan alle stukjes vlees op zoek naar het beste stuk.
Na de markt gaan we opzoek naar de bus richting Buddhapark, de bushalte blijkt te zijn verplaatst en we worden drie keer ergens anders heen gestuurd, maar we vinden uiteindelijk de goede bus. Na een rit van ongeveer een uur komen we (in de regen) aan bij het Buddha park. Het zijn vooral veel Buddha's, leuk om even gezien te hebben, maar veel beton....Na een half uurtje hebben we het wel gezien en wachten we in de stromende regen op de bus terug.
Terug in het centrum lopen we nog even door een winkelcentrum (het lijkt meer op een Soek) waar ze de mooiste stoffen verkopen, verder wordt er veel 'goud' verkocht.
We willen onze tassen op halen bij het hotel om dan een massage te nemen en terug te gaan naar 'huis'. Alleen blijkt dat iemand laura's tas per ongeluk heeft meegenomen (ofwel gestolen volgens Laura). Dit duurt allemaal lang, dan weer terug naar de markt om een oplader te kopen, duurt nog langer, met als gevolg dat we geen tijd meer hebben voor een massage (alhoewel, dat dachten we, later blijkt dat de tuktuk zo lang op zich laat wachten dat we het nog makkelijk gered hadden) maar we hebben woensdag nog voor een herkansing.
Laura krijgt als het goed is morgen haar tas terug, dus veel paniek om niks:)......

Donatiedag 2

Vandaag zouden we om 10.00u vertrekken om de spullen naar het dorp te brengen en daarna naar de stad door te rijden om daar de spullen voor het rampgebied te doneren. Wij staan braaf klaar om 10.00u met onze spullen en zien de pick-up van Micky (coördinator) een kwartier later aankomen, maar helaas, hij moet eerst nog even andere dingen gaan doen, of we even kunnen wachten....Ja hoor, dat kan. Even later krijgen we een appje dat het 13.00u wordt omdat hij ook nog de rijst en het water moet halen....Daar gaat ons citytripje....Uiteindelijk vertrekken we (na wat gepush) om 11.30u met een auto vol spullen (twee grote tassen kleding, 400kg rijst en 240 flessen water) naar Vientiane. De donatie voor het dorp doet Micky waarschijnlijk zonder ons, omdat het dan te lang zou duren voordat we in de stad zouden zijn, aangezien dit weekend eigenlijk was bedoeld voor sightseeing in Vientiane. Onderweg naar het centrum zien we diverse in de berm gestrandde auto's, gisteren heeft de alcohol i.v.m. het festival rijkelijk gevloeid en dat weerhoudt de Laotianen er duidelijk niet van om te gaan rijden (net als onze coördinator die daarom de dag wat later gestart was). Vanaf nu wordt er (zo gezegd...) 3 maanden geen alcohol gedronken, maar hoeveel daarvan uitkomt is voor ons een vraag, voor hen een weet....
Na drie rondjes door de stad gereden te hebben, komen we bij het donatiepunt aan. Een enorm winkelcentrum met dure spullen, tot auto's aan toe ligt voor ons. Ze hebben een half circus opgebouwd, inclusief band en complete fotoshoot voor alle donateurs. Echter is de rijst echt te zwaar om via die weg te brengen (oeps wat vinden wij dat vervelend...not) en moeten wij achterom rijden de parkeergarage in (een hele overwinning voor Micky, want in een parkeergarage rijden is toch wel erg eng...). Helaas komen we niet onder de fotoshoot uit en vindt deze dus in de parkeergarage plaats. Het doet ons goed om te zien dat er heel veel mensen zijn die komen doneren, kilo's kleding komen voorbij. Volgende week zal alles naar het rampgebied worden gebracht.
Dan willen we verder gaan voor de stadsbezichtiging, Micky heeft ons aangeboden om onze chauffeur te zijn, super deluxe. Alleen een klein probleempje, alle autodeuren blijken op slot te zitten en de sleutel zit (incl. Draaiende motor) nog in het contact.....oeps.....
Dus wordt er een van de andere coördinatoren opgetrommeld om "even" een uur op en neer te rijden om de reservesleutel te komen brengen. We maken maar meteen gebruik van het moment door samen iets te gaan drinken. We leren nog veel van de Laotiaanse cultuur en eten een chemisch cakeje terwijl we moeten wachten op de sleutel. Als Suan (de andere coördinator) er dan eindelijk is, kunnen we terug de garage in om onze tour te vervolgen. Micky is er heilig van overtuigd dat dit een teken was en dat hij nooit in die parkeergarage had moeten rijden!
We rijden naar de gouden Stupa en zien veel tempels, daarna gaan we naar een soort Arc de triomph en klimmen in een rap tempo naar boven. Na de tour laten we hem naar het dorp rijden voor de donatie, omdat het ondertussen al kwart over 3 is. In een uur tijd hebben we even snel de andere twee dingen van ons sightseeinglijstje gedaan en is het ons, mede dankzij Micky gelukt om alles te zien op een dag.
In de avond struinen we de nightmarket nog af op zoek naar souvenirs, na ongeveer een km markt hebben we alleen drie paar sokken gekocht en balen we ervan dat we niet goed geshopt hebben in Vang Vieng, waar ze wel allemaal leuke dingen hadden op de nightmarket.
Morgenochtend vroeg gaan we naar de morningmarket en daarna naar het Buddhapark en misschien dat we hier ook nog een massage laten doen. We hebben nu een goede locatie op internet gevonden die dan wel in een vaag achteraf steegje blijkt te liggen, maar we gaan het zien!

Donatiedag 1

Vandaag is het de dag van de buddha, we vertrekken om 7.30u om koekjes te kopen voor de monniken. Bij de tempel aangekomen, bleken we niet de enige te zijn die een offer kwamen brengen. Het was er afgeladen met mensen, allemaal in hun mooiste kleren met verschillende soorten offers; sticky rice, vruchten, koekjes, geld en bloemen.

Iedereen zat al klaar op het moment dat wij aan kwamen kakken, ze wilden ons eigenlijk voor alle mensen zetten, maar we hebben ze er toch van kunnen overtuigen dat aan de rand zitten ook prima is. Het voelde ons toch al als indringers, maar zo helemaal. Na de ceremonie werden de spullen gegeven aan de monniken, ook hierbij werden we langs alle kanten voorgelaten.... Op de tafel stonden plastic zakken en schalen waar iedereen in een rijtje alle spullen in mochten stoppen. Na de ceremonie moesten we allemaal een klein wit kaarsje aansteken en een flesje water leeggieten om de kaars, terwijl we onze wensen voor de overledenen moesten zeggen. Het is maar wat je gelooft, maar Laura had een coördinator naast zich dus ze moest het hardop zeggen, terwijl Nénée haar flesje gewoon leeggoot. Het was heel mooi om te zien allemaal, maar we voelden ons toch niet helemaal op ons gemak. Nu horen we met een gelukkig gevoel de rest van de dag voort te zetten.

Na het ontbijt vertrekken we om spullen te gaan doneren. De pick-up is volgeladen met spullen voor de scholen, 3 ventilatoren, 300 schriften, 200 pennen, 200 potloden, 6 tassen speelgoed, 30 stoelen en 25 tafels. We krijgen een lijst met spullen en bedragen in onze handen gedrukt en vertrekken naar de scholen om te doneren. Alle kinderen zijn opgetrommeld om naar school te komen in de vakantie om ons te bedanken voor de donatie, niet nodig volgens ons, wel zeker nodig volgens de coördinator.....Veel kinderen hebben zelfs hun schooluniform aangetrokken. Ze moeten allemaal netjes in een rij gaan staan en krijgen dan allemaal een pen, een potlood en twee schriften. Dan is het tijd voor foto's, zodat ook jullie allemaal bedankt kunnen worden. Bij de volgende school verloopt het ongeveer hetzelfde.

Tijdens de lunch pakken we het blaadje er nog eens bij en komen we tot de conclusie dat, volgens de cijfers op het blaadje, ons budget ongeveer 3x uitgegeven is/wordt. Lichtelijk in paniek rekenen we alles nog eens na en komen tot de conclusie dat wij niet de enige zijn die wat moeite hebben met de vele nulletjes. Gelukkig is de rijst nog niet besteld en kunnen we de coördinator ervan overtuigen dat 3750kg rijst echt niet kan kloppen. Na heel wat gereken, en wat nullen geschrapt te hebben, klopt het uiteindelijk toch.

In de middag doneren we aan twee peuterspeelzalen nog een keer dezelfde hoeveelheid. Morgen gaan we nog naar een dorp om een deel van de rijst, het water en de kleren te doneren.

De rest van de kleren, de rijst en het water zullen we doneren aan het rampgebied rond de doorgebroken dam, deze mensen hebben het nu het allerhardst nodig. In de hoofdstad is een donatiepunt opgezet waar alle spullen verzameld worden om daar af te geven. Wij weten niet zeker of er in Nederland iets gedaan wordt voor Laos, maar wij hopen ergens toch nog wat budget bij elkaar te schrapen voor wat extra rijst en water of dekens. Iedereen hier doet zijn best om extra kleding etc te kunnen geven. Wij denken nog voor circa 1 miljoen kip 125 kilo rijst te kunnen kopen (circa 100 euro).

Al met al een geslaagde dag met veel blije en dankbare gezichtjes. We hopen de mensen hier in het zuiden nog een extra hart onder de riem te steken door onze donatie.

Nog meer pannenkoeken

Woehoew, Laura heeft gisteren geregeld dat we vanaf nu 3x per week pannenkoeken als ontbijt krijgen in plaats van frietjes, dus vanochtend stonden er weer pannenkoeken op het menu. Op school doen we spelletjes waarbij we de lichaamsdelen oefenen in het Engels. We trekken van elk kind een handje om, deze mogen ze dan inkleuren in een zelf gekozen kleur, zo herhalen we ook de kleuren nog eens. We doen spelletjes en laten de nieuwe vrijwilligers zien hoe en wat.
In de middag komen we terug op school en zien we dat ze ons abc hebben opgehangen, uhm ja, alleen een beetje jammer dat de Q en de R verkeerd om aan de muur gelijmd zijn, die moeten we dus nog even opnieuw maken.
Tijdens het middagprogramma krijgen we te horen dat het morgen een feestdag is, goh hoe kan het ook anders, we hadden deze week nog geen feestdag gehad.....
Gelukkig stond naar school gaan morgen voor ons toch al niet op de planning, aangezien we de hele dag op pad zullen zijn om alle donaties te verdelen onder de verschillende scholen.
Bij de feestdag van morgen hoort het brengen van een offer aan de monikken door de lokale bevolking, dat wordt dus vroeg opstaan om dit te kunnen aanschouwen.
Vanavond eten we weer bij 'hot pot' dit keer zonder hot pot, maar met een grill. Mmmmm, weer lekker gegeten en gedronken voor bijna niks. Laura zit nu nog in de bar, ik lig helaas al 2 uur met flinke rugpijn op bed, hopen dat het morgen beter gaat!

Gevolgen van de regen...

Na de plensbui van gisteravond loopt er vanacht regen langs de muur in onze kamer, is de stroom zo'n 5x uitgevallen, maar is het ondanks dat allemaal toch behoorlijk warm vanochtend. Door de regen blijkt het ook erg glad te zijn, het stoepje voor onze deur overleef ik net zonder uit te glijden, helaas had ik bij het trappetje van de brug minder geluk.....Dus vertrek ik met een pijnlijke hand en een paars/blauwe kont richting school. Daar doen we spelletjes met de kinderen. Dit keer wat meer gericht op motoriek en samenspel dan puur alleen op de Engelse taal. De kinderen vinden het prachtig en doen super goed mee. De leerkrachten kijken de eerste 2 minuten een beetje bedenkelijk toe, maar doen na 3 minuten vrolijk mee en lachen even hard als de kinderen. Bij het naar huis gaan krijgen we een compliment van de coördinator dat we het zo goed en leuk doen en dat we maar zelf moeten bedenken wat we gaan doen met ze, hij hoeft het niet meer te controleren:) Mooi, dan kunnen we fijn de dingen doen die wij belangrijk vinden i.p.v. het drillen van Engelse woorden waaraan de meeste kinderen nieteens een betekenis kunnen koppelen. Vervolgens voegt hij er wel aan toe dat het wel jammer is voor de kinderen, want maandag komen er andere vrijwilligers mee en die doen het vast niet zo leuk als dat wij het doen....uhm ja, vast wel:):).
Alle andere vrijwilligers gaan vanavond naar het centrum, maar aangezien wij ons alfabet nog moeten/willen afmaken en we in het weekend een heel weekend naar het centrum gaan blijven we 'thuis'. We stellen voor zelf pannenkoeken te maken, zodat de kokin niet alleen voor ons hoeft te koken, maar dat kan echt niet, zomaar voor onszelf moeten koken, dus wordt de kokin aan het pannenkoeken bakken gezet, oeps hoezo verwend!!!
Ons alfabet is bijna af als de coördinator komt melden dat hij vandaag naar de dorpen is geweest om met de dorpshoofden te babbelen over onze donatie. Hij heeft tot drie keer vast gezeten in de modder, maar het lijkt allemaal gelukt te zijn. Het zijn zo veel spullen geworden dat hij vrijdag en zaterdag nodig denkt te hebben om te gaan doneren, wij zijn benieuwd!!
Laura is nu nog maar een keer pinnen en dan moeten we nog even voorbereiden voor morgen, zodat we dan weer lachende kindjes en juffen hebben:).

Voorgekauwde hondenstokjes

Vandaag vertrekken we weer in slakkentempo naar school, de Portugezen die naar dezelfde school gaan, kunnen nog steeds niet fietsen helaas.....
We beginnen met de abcsong en doen spelletjes om de kleuren blauw en geel ook te leren. Het valt ons op dat de kinderen veel behoefte hebben aan ravotten, klimmen en klauteren (op ons). Aan motoriek, samen spel of spelen wordt hier nauwelijks iets gedaan, het is alleen de vraag of men het ermee eens is als wij dit introduceren, ze lijken er het nut niet echt van in te zien....maar we zullen het zien.
Na onze lunch helpen we weer met wassen etc. na het wassen krijgen de kinderen lunch. We krijgen een bakje met sticky rice en een bord met vlees (?). Het lijkt meer op de stokjes die wij aan onze hond geven. Het is gedroogd en daardoor keihard vlees. De kinderen kauwen zich een ongeluk erop en het duurt een eeuwigheid voordat de volgende hap naar binnen kan. Aan de andere kant van de klas lijkt het toch een stuk sneller te gaan. Tot onze grote verbazing zien we hoe de juffen het vlees letterlijk voorkauwen voor de kinderen, verdere details zal ik jullie besparen, maar denk maar weer aan dat nestje met babyvogels.....
Nadat we op school zijn geweest, gaan we naar de pinautomaat om het geld voor de donatie op te nemen. Na 10x pinnen (en vele dodende blikken van de mensen achter ons) kunnen we terug met 18 miljoen, het lijkt heel wat! Onze coördinator gaat morgen alle spullen bestellen, hij gaat ervanuit dat we dan vrijdag alles kunnen gaan brengen, het lijkt ons wat optimistisch gepland, maar hij zal het wel weten:):)
Op de terugweg komen we langs het bouwproject waaraan de andere vrijwilligers bezig zijn. Een dergelijke school zal ook gebouwd gaan worden in een ander dorp van een deel van onze donatie.
Terug bij de Green Lion vinden we dat we wel 'even' nieuwe plaatjes kunnen maken voor onze klas van het abc, de letters zijn bijna klaar, nu nog tekeningen erbij......

Een mooie maandag

Vandaag weer een warme dag, met gevoelstemperaturen van 37°C. We gaan naar school en beginnen met de abcsong, de kinderen doen vandaag vrij enthousiast mee. We doen nog wat andere liedjes en zijn binnen 5 minuten drijfnat...op naar t-shirt twee dus. Dan gaan we verder met de kleuren, we hebben gemerkt dat 4 kleuren in een keer toch te veel blijkt te zijn voor deze kleintjes, dus we beginnen met rood/groen en maken er een stoplichtspel van. Waarbij we meteen van onze coördinator te horen krijgen dat ze daar niks van leren....na enige logopedische uitleg aan hem lijkt hij te begrijpen dat we wel degelijk met iets leerzaams bezig zijn en dat we eigenlijk best wel weten waar we mee bezig zijn :). Wat meteen resulteert in een uitnodiging om ons ook te gaan bemoeien met het plan van de andere vrijwilligers, 'want die zouden nog wel wat van ons kunnen leren'.
Na samen met de kinderen het hele lokaal afgespeurd te hebben naar rode en groene dingen lijken ze nu de kleuren groen en rood wel te beheersen, dus tijd voor de parachute waarbij ze moeten kiezen of ze de rode of groene ballon willen. De parachute blijkt een groot succes, zelfs de allerstilste kinderen doen opeens vrolijk mee.
Na de lunch gaan we terug naar dezelfde kleuterschool (de andere school is dicht vanwege vakantie).
De kinderen slapen nog als we aankomen en gaan daarna onder de douche. Ze moeten een voor een uitgekleed, gedouched, afgedroogd, gebabypoederd, aangekleed en gekamd worden. Na dit douchetafereel zijn we bijna een uur verder. Dan wordt er voor de tweede keer gelunched/gevoerd. We hebben in de middag nog maar even tijd om les te geven, maar ook dit half uurtje wordt goed besteed met het doen van hoofd-schouders-knie en teen. Wat meteen ook zorgt dat we t-shirt nummer 3 nodig hebben...
Na school hebben we het gesprek met de coördinator over de donatie. Hij heeft goed zijn best gedaan en heeft een hele lijst met spullen die nodig zijn voor 6(!) verschillende scholen. Na veel gepuzzel (spullen zijn hier aanzienlijk duurder dan in India, schriften zijn zelfs duurder dan in Nederland!) komen we tot de volgende lijst:
- 500 schriften
- 500 pennen
- 40 tafels
- 80 stoelen
- 8 boxen speelgoed
- 4 ventilatoren
- 2 white boards
- 20 voetballen
- 2 doelen
- 2x benodigdheden voor een lokale sport.
- 100kg rijst
- 288 flessen drinkwater
Dit is allemaal voor de scholen. Daarnaast wordt er nog een nieuwe school gebouwd door de vrijwilligers i.s.m. de locale bevolking, zodat ook de kinderen uit de dorpen naar school kunnen. Aangezien ze vaak geen vervoer hebben en de scholen nu te ver weg liggen. Voor dit project stond er nog op de lijst:
- 1 truck bakstenen
- 1 truck zand
- cement
- verf

Na een gesprek van een uurtje is op papier ons hele budget gespendeerd aan zeer nuttige zaken. We hebben nu nog ongeveer twee weken om dit allemaal te regelen. Helaas doen ze hier niet aan pinnen, dus zullen we vanaf nu (bijna) elke dag moeten gaan pinnen om het hele bedrag op te kunnen nemen.
Wanneer we de kleding die we meegenomen hebben laten zien, wordt de coördinator nog enthousiaster en plant dan maar meteen een weekendtrip met ons naar het dorp waar ze de kleding goed kunnen gebruiken, schijnbaar komen we dan ook nog langs een mooi gebied, dus hij vindt dat we er wel een gezamenlijk uitje van kunnen maken (dat mogen we natuurlijk niet tegen de andere vrijwilligers vertellen, want mensen betalen wel $100, om daar te komen....uhu) maargoed wel leuk dat hij zo reageert en de kleding samen met ons wil gaan brengen naar mensen die het echt nodig hebben.
Het was een drukke, maar zeker goede dag vandaag en er lijken er nog veel van dit soort te gaan volgen! Oh en er was meer goed nieuws, onze geannuleerde vlucht blijkt nu gewoon een paar uur eerder te vertrekken (dat waren ze ons alleen vergeten te melden).....

Terug naar de Green Lion

Vandaag worden we wakker met, jawel, zon!! Het is meteen ook bloedheet en we verlangen bijna terug naar de regen (oeps).
We pakken onze spullen en ontbijten bij dezelfde bakkerij als elke keer. Mmmm, de croissants zijn zo lekker hier, net als de kokosshake en de iced tea. We nemen het besluit om toch voor een massage te gaan, een voet/been massage dan maar, daar kan niet veel mis aan gaan. Ik heb niet echt zin om mijn toch al scheve rug te laten kraken door de eerste, de beste Laotiaan....We gaan de salon binnen waar we gisteren wat mensen hebben zien zitten, want hoe kies je anders uit 100 verschillende salons (die er allemaal even dubieus uitzien).
We worden naar een kamertje geleid met drie matjes en de deur gaat dicht. Na een minuut komt een meisje binnen en worden we naar boven geleid, naar een ander kamertje. Er komt een iel meisje binnen voor de massage, maar wat een kracht heeft die in zich! Na een uur van knakkende tenen, getrek en geduw aan onze voeten, staan we met zo goed als nieuwe voeten weer buiten en dat voor €7.00pp., blij dat we er toch voor gegaan zijn.
Helaas is het dan weer tijd om maar 'huis' te gaan. We lopen zoals afgesproken naar het hotel waar een stel andere vrijwilligers zit en wachten daar op het busje....en wachten....en wachten...en wachten nog langer....bellen met de coordinator...'ja het busje komt eraan'...en dan, 40 minuten later dan verwacht/afgesproken komt daar een tuktuk die ons naar het busje brengt, dat inmiddels vol zit met mensen die op ons zitten te wachten. Met als gevolg dat we op tussenzitjes moeten zitten gedurende de hele drie uur durende reis, gelukkig hebben we geen rugmassage gehad, want dan was alles meteen teniet gedaan.
Morgen gaan we weer lesgeven en hopen we een lijst met spullen te krijgen die we kunnen doneren.
Zo nu gaan we met z'n alle samen film kijken en dan lekker slapen!